Субхат Сарыглар Бора-Тайга ортумак школазының 7-ги клазында өөренип турар. Өскелерге бодаарга, кадыының байдалы-биле кызыгаарлыг харык-шинектиг-даа болза, бодунуң шаа-биле өзүлдезин дилеп, сайзырап олурар. Ол – өг-бүлезиниң улуг оглу. Авазының чөленгиижи, дузалакчызы. Кайгамчыктыг шевер салым-чаяанныгларның кожуун, республика чергелиг мөөрейлериниң каш удаа тиилекчизи. Судалдыг хол кылып туткан, суглуг карак-биле шыгаап кылган, хевирлеп дүрзүлээн ховар ажылдары чонну кайгадып, бедик көрүштүг үнелелди ап чоруур. Субхаттың талантызын авазы, башкылары деткип чоруурлар. Ажыл-ишчи, уран-шевер холдары-биле дириг амытаннар дүрзүзүн саат чокка дыка чараш кылыр. Караа-биле көрген дүрзүлерин ол-ла хевээр кылдыр кылып каар. Ол дээрге-ле база угаан-медерелдиң, мага-боттуң, ажыл-ишке кызымак чоруу кылдыр санаар мен. Субхаттың көрүжү анаа уругларга бодаарга, онзагай – биче сеткилдиг, томаанныг, оожум, кезээде хүлүмзүрүг арнындан ыравас.
«Ам бо кел чыдар Чаа чылда кандыг күзелдиг сен?», «Соок-Ирей бар дээрзинге бүзүрээр сен бе?» — деп айтырыгларга ол хүлүмзүрбүшаан: «Мээң авам кадык чорза, мен кадык чорзумза-ла деп, чаңгыс күзелим ол. А Соок-Ирей кырган-ачавыстан чүнү манап турар мен? Билдингир бир скульпторнуң кылган ажылын хайгаарап көөрү – меңээ улуг аас-кежик» — деп, ол харыылаар.
Алдынай СААЯ
