Моол улустуң тоолу

Чымчак бе азы кадыг бе?

Бадай деп ядыы оол бир ламага хоюнуң кежин эттеп бээри-биле хөлезиленип алган. Лама оолга кылган ажылы дээш ону хаарган далган-биле тоттур чемгерип каарын аазаан. Ол далганы чымчак болгаш чигирзиг дээрзин лама хөөреп турган.
Бадай элээн каш хонук дургузунда ажылдап келген. Ооң эттээн алгылары чымчак болгаш быжыг болган. Лама эттээн алгыны алгаш, херимге улдап эгелээн.
— Ол канчап турарыңар ол, хайырааты? – деп, оол элдепсинип айтырган.
— Алгының кадыг-чымчаан хынаарым ол. Кадыг болза, херимге токкуладыр дагжай бээр болгай, бис ынчаар хынаар улус бис.
Бадайның ажылын лама эки деп үнелээн. Хааржаан ажыткаш, ол дыка үр үженип-үженип, оон катканындан чиир арга чок апарган далган уштуп берген. Ону быжыг диштиг ыт безин дайнап шыдавас. Бадай үр-даа боданмайн, ол далган-биле ламаның бажын орта каккан.
— Ой-ой-ой! Ол канчаарың ол?! – деп, лама алгырган.
— Далганның кадыг-чымчаан хынаарым ол, бис ынчаар хынаар улус бис. Берген далганыңарның «чымчаа» дээрге силерниң бажыңарга токкулаар чүве-дир. Алгырарыңар база шак мындыг «чымчак» болзун! – дээш, Бадай чорупкан.

Меню